'We doen dit allemaal met mekaar.'

Sjaak Bijloo is Gorzenees in hart en nieren. Al 76 jaar woont hij in Schiedam-Zuid, waarvan de laatste 55 aan het Piet Sandersplein. Samen met 30 vrijwilligers runt hij het succesvolle activiteitencentrum Hof in Zuid. Waarom dat zo goed gaat? ‘Omdat we elkaar vertrouwen’, is het onomwonden antwoord. ‘Als je elkaar niet meer vertrouwt, kun je beter stoppen.’

Het begon allemaal 30 jaar geleden. Woonplus bestond nog niet. De fusie tussen Woningbouwvereniging Schiedam en Woningstichting Noordvest zou pas zeven jaar later plaatsvinden. De bewoners aan het Piet Sandersplein kregen te horen dat hun woningen gesloopt zouden worden en bonden de strijd aan. Jan Joore en Sjaak Bijloo voorop. Ze verenigden zich in een werkgroep en sloten zich aan bij de bewonersvereniging van Schiedam-Zuid. ‘We hebben 15 jaar gestreden’, vertelt Sjaak, ‘en kregen te maken met drie directies. Maar het was altijd respectvol en we zijn altijd in gesprek gebleven.’ De uitkomst was daardoor voor iedereen goed. Voor de terugkeerders én voor het inmiddels ontstane Woonplus. ‘Ik ben als enige blijven zitten tijdens de renovatie’, vertelt hij. ‘Elke spijker in die woning was van mij. Daar mocht niemand aankomen. Maar geloof me’, grijnst hij, ‘daar heb ik nog wel eens spijt van gehad.’

Geraniums
Sjaak zat inmiddels in het bestuur van de bewonersvereniging. Op een dag zag hij hoe het wijkcentrum aan de Dwarsstraat van de ene op de andere dag gesloten werd. ‘Al die clubjes stonden opeens op straat.’ Hij schudt zijn hoofd. ‘Je kunt toch niet verwachten dat die mensen weer terug achter de geraniums kruipen?’ Gelukkig beschikte de bewonersvereniging over een lege ruimte, waar ze alles tijdelijk konden voortzetten. Maar bij Sjaak was wél een zaadje geplant: wat Schiedam-Zuid nodig had was een goed wijkcentrum. Voor iedereen.

Bierviltje
En toen kwam de perfecte gelegenheid: inwoners van Zuid kregen de kans om ideeën voor de leegstaande Bethelkerk aan te dragen. Het plan voor de woningen er omheen stond al op papier, maar de bestemming van de kerk was nog niet ingevuld. ‘Ik ging met een bierviltje naar de gemeente’, blikt Sjaak terug. ‘Die vond het een mooi plan. Maar ik moest nog wel 262.000 euro voor de verbouwing zien te vinden!’ Dat klinkt als een onmogelijke opgave. Maar hij kreeg het voor elkaar. ‘Ik had veel steun van het SOBO indertijd’, vertelt hij. ‘Hun architect tekende het hele verbouwingsplan voor ons uit.’ Ook ging hij om de tafel met de gemeente, Seniorenwelzijn, Pameijer en Woonplus. Zo lukte het hem om ook de jaarlijkse exploitatie mogelijk te maken.

Trots
September 2014 was het zover. Hof in Zuid opende officieel haar deuren! De bibliotheek had er al snel een dependance en inmiddels is het een bruisend activiteitencentrum. Hun enige inkomstenbron is de omzet in de bar. Bezoekers betalen er sociale prijzen: 90 ct voor een kopje koffie, 1,25 euro voor een glaasje wijn. Maar ondanks dat wisten ze zich daarmee tot op de dag van vandaag prima te bedruipen. ‘We hebben elk jaar gespaard’, vertelt Sjaak met gepaste trots. ‘We zijn hier begonnen met alles tweedehands en elk jaar hebben we weer wat geïnvesteerd. Een scheidingswand voor de sportruimte, nieuwe beamers, een pedicure- en stoelmassageruimte, nieuwe tafels. Het Fonds Vlaardingen verwijt me wel eens dat ik nooit een bijdrage vraag. Maar waarom zou ik dat doen als ik spaarcentjes heb? Dan kunnen ze dat geld beter aan iemand geven die echt arm is.’

Professioneel
Dit soort uitspraken tekenen Sjaak: geen kapsones, goudeerlijk, nuchter en recht uit het hart. Hij runt Hof in Zuid als was het zijn eigen huishouden. ‘Ik haal zelf ook de kratjes bier als ze in de aanbieding zijn. En hier staat niks achter slot en grendel. We vertrouwen elkaar voor de volle 100%.’ Tegelijkertijd is alles uiterst professioneel. De 30 vrijwilligers worden aangestuurd door een coördinator, en ook de bibliotheek heeft z’n eigen coördinator. Er is altijd iemand aan het werk met een BHV diploma op zak, er hangt een AED-apparaat en iedereen bezit het IVA certificaat (Instructie Verantwoord Alcoholschenken). Ook werken ze goed samen met professionele partijen als Pameijer, Dock, het WOT en Seniorenwelzijn. ‘Mensen praten hier nog wel eens makkelijker dan daar. Dus als wij merken dat er meer hulp nodig is dan ons luisterend oor, dan zoeken we het juiste contact.’

Niet meer weg te denken
Hof in Zuid is na acht jaar niet meer uit de wijk weg te denken. Mensen vinden er gezelligheid en plezier, staan er actief in het leven en werken er aan hun gezondheid. Ook voor Woonplus is Hof in Zuid van onschatbare waarde. En niet alleen omdat wonen in Schiedam-Zuid er voor onze huurders fijner door wordt. We kunnen ook veel van ze leren. Zo loopt onze buurtbeheerder regelmatig binnen om te horen wat er leeft. En we zitten vaak met Sjaak om de tafel over uiteenlopende onderwerpen. ‘Alles wat ik doe komt hier vandaan.’ Hij legt zijn hand op zijn hart. ‘Daarom houd ik van korte lijntjes en van openheid. Samen dingen oppakken. Dat is hoe het moet zijn. Ik ben blij dat ik die korte lijntjes met Woonplus weer steeds meer heb.’