'Ik wilde nog niet met pensioen.'
Imro Stippel woonde 25 jaar lang in Nederland. In 2005 remigreerde hij naar Suriname. Maar in oktober 2020 keerde hij terug. ‘In Suriname ga je als je 60 wordt met pensioen’, vertelt hij. ‘Maar ik dacht, waarom zou je dat doen als je nog vitaal bent?’
Hij besloot een vakantie in Nederland te boeken van twee maanden. Dat was de tijd die hij zichzelf gaf om werk en woning op de rit te krijgen. Met 35 jaar ervaring in de zorg op zak, bleek het gelukkig geen enkel probleem om een baan te vinden. ‘Op een gegeven moment had ik ’s ochtends gesolliciteerd en werd ik ’s middags al gebeld! Het was toen nog coronatijd dus we maakten een afspraak voor een online gesprek. Na afloop daarvan was het gelijk: wanneer kunt u beginnen?’
‘Op kamers’
Op dat moment begon ook zijn zoektocht naar een eigen woning. Nu hij een baan had, wilde hij niet bij zijn zus in Rotterdam blijven. Hij schreef zich in bij Woonnet Rijnmond en verhuisde in december naar een kamer op de Schiedamseweg. Daar woonde hij anderhalf jaar. Rust vond hij daar echter niet. ‘Ik werkte onregelmatig. Dan wil je soms even een tukkie doen. Maar de tram reed voor m’n raam langs en een van m’n huisgenoten maakte vaak ruzie met z’n vrienden. En ook voor mijn kleindochter van zes was het niets.’ Zijn kleindochter leerde hij kennen via WhatsApp. Maar nu wonen ze in dezelfde stad en hebben ze een hele goede band opgebouwd. Stralend wijst hij naar haar foto’s aan de muur. ‘Ze kwam af en toe in het weekend bij me. Maar ja, als dan de keuken of het toilet bezet was. Dat is toch niks voor zo’n kind.’
Geluk
Dus bleef hij reageren op de ene na de andere woning. En in juli van dit jaar had hij eindelijk geluk. Dankzij zijn leeftijd en zijn inkomen kwam hij in aanmerking voor een woning in een seniorencomplex aan de Marconiweg. ‘Ik werk 36 uur weet je. Ik ben maar alleen en als er wat gebeurt, dan heb je een gat. Dat wilde ik niet.’ Hij kan zich de dag dat hij de woning mocht bezichtigen nog goed voor de geest halen. ‘Dat moment dat hij tegen me zei: meneer, gefeliciteerd, de woning is voor u.’ Imro wordt er even stil van. Bijna emotioneel. ‘Ik zei, wauw, mijn geluk kan niet meer op. Ik belde direct mijn zoon die ook in Schiedam woont. Mitchel, zei ik, het huis wat ik heb gezien is van mij!’
Pietje Precies
Inmiddels woont hij er ruim twee maanden. In de woonkamer staan vier verfblikken. Hoornwit voor de woonkamer, zacht blauw voor zijn eigen slaapkamer, “betekenis” voor de hal en licht roze voor de slaapkamer van zijn kleindochter. Want vanaf nu heeft zij bij opa een echt eigen kamertje. Trots opent hij de deur ervan. Hij wrijft met zijn hand over het behang. ‘Mooi he? Net stof van Chanel.’ Op de andere muur lacht Tinkerbell ons in veelvoud tegemoet. De keuze van zijn kleindochter zelf. Het behang is super strak aangebracht. ‘Dat is het werk van mijn schoondochter. Zij is net zo’n Pietje Precies als ik. En mijn zoon helpt me ook. Hij heeft de lamellen in de serre opgehangen. Die vind ik zo leuk, die serre. Dat is mijn eigen nisje.’ Ook de nieuwe laminaatvloer is met de grootste zorg uitgekozen en gelegd. ‘Gelukkig ben ik altijd spaarzaam en kon ik die betalen.’
Een warm welkom
Imro komt in zijn nieuwe woning eindelijk tot rust. Hij vindt er ook weer tijd om te dichten, wat hij heel graag doet. Op de vijfde verdieping kijkt hij uit over Schiedam en zijn de straatgeluiden ver weg. En ook binnen is het rustig. Want hij heeft niet alleen een complete woning nu, hij is met zijn 60 jaar ook de jongste bewoner van het complex. Dat laatste hoorde hij van onze buurtbeheerder Rian. ‘Zij kwam vorige week kennismaken. Dat was een heel leuk gesprek. Ze heeft me veel verteld over dit complex, wie hier wonen, over de buurt én over Schiedam. Wat ik waar kan vinden en zo. Wat wist ze veel zeg! Ik dacht echt “wow”. Ze vertelde me ook wat ze doet voor Woonplus en dat ik altijd kan bellen als er iets is. Het is heel fijn als je zo welkom wordt geheten. En heel leuk dat ze een welkomstgeschenkje meenam. Lekker ook. De koekjes hebben m’n kleindochter en ik al bijna op, haha.’
Wij leren u graag kennen
Ze zijn de oren en ogen in de buurt: onze zes wijk- en buurtbeheerders. Samen zorgen ze ervoor dat het fijn wonen is in een wooncomplex of buurt. Zo controleren ze bijvoorbeeld de schoonmaak en letten ze erop dat er geen afval in de portieken wordt gezet. Ieder heeft een eigen ‘stukje Schiedam’ in beheer, dat ze via een vaste looproute in de gaten houden. Bent u verhuisd naar een nieuwe woning? Dan nemen ze graag de tijd om met u kennis te maken. Hiervoor maakt de beheerder een week of zes nadat u de sleutel ontving een afspraak met u. We horen dan graag hoe uw woning bevalt én we vertellen u wat u allemaal van ons kunt verwachten.